maandag 29 november 2010

Twaalfhonderd

"We gaan vanmiddag voor het eerst in de bibliotheek kijken," vertelde ik de kinderen. In onze school was een kleine bibliotheek geopend en we zouden een rondleiding krijgen.
"Hoeveel boeken staan daar?" wilde Marcel weten.
Ik was al eens wezen kijken en probeerde in mijn hoofd een ruwe schatting te maken, maar de kinderen riepen er allemaal getallen doorheen.
"Honderd?"
"Tweehonderd?"
"Nee," zei ik, "ik denk wel meer dan duizend." Maar mijn kinderen snappen nog niks van zulke grote getallen.
"Nee, niet duizend!" riep Marcel, die dat wel een heel groot getal vond.
"Nou, ik denk het wel, hoor," zei ik.
"Dat geloof ik niet!"
's Middags in de bibliotheek, toen de mevrouw van de bibliotheek was uitgepraat en vroeg of er nog vragen waren, vroeg Marcel natuurlijk: "Hoeveel boeken staan hier?"
Dat wist de mevrouw van de bibliotheek precies. "Wel meer dan twaalfhonderd!"
"Ha haa!" riep Marcel en hij keek me triomfantelijk aan. "Ik zei toch dat het er niet meer dan duizend waren?"
Een paar bovenbouwers legden Marcel fijntjes uit hoe het nu precies zat met die grote getallen.

Iedereen mocht nog even wat rondneuzen in de boeken voordat we weer terug naar de klas gingen. Ik zag een groot Waar is Wally-boek en ging er eens goed voor zitten. Annika kwam naast me zitten.
"Help je even mee om Wally te zoeken?" vroeg ik. Ze zocht mee.
We staarden samen drie minuten naar een bladzijde vól met allerlei poppetjes. Toen vroeg Annika: "Hoe ziet Wally er eigenlijk uit?"

Geen opmerkingen: